به قول مرحوم حاج آقای مجتهدی رحمه الله ، «علما ومرجع همه گل اند وهرگلی هم یک بوی مخصوص خودش را دارد » ایشان، این نصیحت را به طلبه ها می کرد که ننشینید و راجع به این که کدام بالاتر ویا پایین ترند سخن بگویید ! بلکه از حالات معنوی وعلمی همه علما بهره ببرید ، وایشان راچنین تقسیم نکنید که شبهه غیبت را دارد .

حال که سخن به مرحوم علامه حاج شیخ ابوالحسن ایازی ،رسید ، کمی از حالات ایشان را بیان کنیم :

فقیه بزرگوار ، مرحوم آیت الله حاج شیخ ابوا لحسن ایازی فرزند مرحو م حجةالاسلام حاج شیخ حیدر ایازی در سال 1310 درشهر رستمکلا دیده به جهان گشود. تحصیلات او از خانه و نزد پدر فاضلش شروع و درکوهستان محضر مبارک حضرت آیت الله العظمی حاج شیخ محمد کوهستانی ودر ساری ، قم و نجف اشرف ادامه یافت .

((کرامات اخلاقی اجتماعی معظم اله ))

معظم له در قم از محضر حضرات آیات بروجردی ، امام خمینی ، علامه طبا طبایی ( صاحب ا لمیزان ) و در نجف اشرف ا ز محضر آیات عظام تقلید آن عصر سید محمود شاهرودی ، سید محسن حکیم ، میرزا با قر زنجانی ، سید ابوا لقاسم خوئی و میرزا هاشم آملی دروس عا لی حوزه را فرا گرفت و موفق به اجازه اجتهاد در سن 30 سالگی از محضر آیات عظام زنجانی ، آملی ، سید یحیی یزدی و حاج شیخ حسین حلی شده است .

معظم له در سال 1341 از نجف به رستمکلا مراجعت کرد و در خانه قدیمی و ساده پدری خود تا آخر عمر سکنی گزید که معظم له در طی حیاتش حوزه علمیه جعفریه را تاسیس کرده که قریب پنچاه سال است که از تاسیس آن می گذرد .نقطه بارز شخصیت اجتماعی واخلاقی ایشان مردمی بودن وبا مردم زیستن بود.بیشتر مردم استان مازندران حتی بعضی از مردم استانهای دیگر از هر طبقه اجتماعی با خصوصیات اخلاقی و معنوی ایشان آشنا بوده و از محضر مبارکش بهره می بردند از ارشاد و دلسوزی برای مردم در طول حیات با برکت خود دریغ نمی کرد ، همواره پناهگاه عموم مردم خصوصاً اقشار محروم و مستمند جامعه بود در مقابل بزرگان علم و تقوا احترام ویژه می نمود و بالاتر از آن برای شاگردانش استادی بود مهربانتر و د لسوزتر از پدرآنچه که از قرآن و روایات می فرمود رعایت می نمود واز مادیات و لهو و لعب دنیوی کناره می گرفت با ساده زیستی و کناره گیری واقعی از دنیا رفتار اهل بیت (ع) را ترویج می نمود و با مشی علوی دین را تبلیغ عملی می کرد، سرمایه اش تقوا وعلم ودلسوزی برای محرومین بود و چیزی جز فنا فی الله  نیندوخت . راهش را با بصیرت می پیمود و در مقابل جها لتها ملامتها یا ا فراد گمراه وکج اندیش صبور و پر تحمل بود مجا لست با او انسان را به خدا واهل بیت (ع ) وآخرت راهنمایی می کرد و درمحضرش احساسی جز احساس اخروی وجود نداشت .

نصایح معظم له :

1- تابع علماء اصیل خود با شید و حرفشان را گوش کنید 2- فرزندانم خوب باشید که خود حضرت مهدی (عج) به سراغ شما می آید و نیاز نیست شما دنبال او بچرخید (چون اوگم نشده تا پیدا شود بلکه خود را گم کرده ایم و باید خودمان راپیداکنیم) 3- قرآن و دعا (توسل،کمیل، ندبه ، سمات و غیره ) برای انسان لازم است خصوصاً دعا و قرآن بعد از فرائض و غیره سفارشات که جداً مقام قابل شرح وبسط آن نیست.

معظم له ا ز دیدگاه مراجع عظام تقلید و علما ءعصر حاضر

به اعتقاد حضرت آیت الله العظمی کوهستانی معظم له یکی از بهترین و بالاترین شاگردان او بود. علامه  حسن زاده آملی : سا لها بطول می انجامد تا شاید مثل کوهستانی وآقای ایازی بوجود آیند .

علامه جوادی آملی : می شود 5 سال به زهد وتقوا علامه ایازی زندگی کرد اما 70 سال کار هر کسی نیست.

حضرت آیت الله العظمی بهجت : حضرت در پرسش طلبه ای که آیا معظم له را می شناسید فرمود : هنوز توفیق نیافتم خدمت این بزرگ برسم . حضرت آیت الله فاضل لنکرانی : اگر معظم له در قم می ماند امروز یکی از مراجع عظام بود .

علوم مختلف معظم له

صاحب نظر درادبیات عرب ، روانشناسی اسلامی ،کلام ، عرفان ، حکمت ، تفسیر و فقه ، اصول ، ،لغت ، علوم عربیه ، حساب و ریاضیات ، طب اسلامی و نیز از شعرا عصر حاضر بودند که دیوان فارسی وعربی از ایشان بیادگار مانده است .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: